Hikâyem ve Duruşum: Beni Ben Yapan Şey!..

“Benim Hikâyem,
Benim Duruşum”
Hayatım boyunca tek bir şeyden ödün vermedim: duruşumdan. İlkelerim, değerlerim ve vicdanım benim yaşam pusulam oldu.
Doğruyu savunmak, dürüst olmak, bir başkasına zarar vermemek benim için sadece bir seçenek değil, bir yaşam biçimidir.
Eğer bir şey söyleyeceksem, yüzüne söylerim. Arkasından konuşmam, entrika çevirmem. Çünkü böyle davranmayı kendime yakıştırmam. İnsan her şeyden önce aynaya baktığında vicdanıyla barışık olmalıdır. İşte ben bu nedenle, her zaman başım dik yaşadım.

Fakat itiraf ediyorum: güvenmek insanın en büyük zaafıdır. İnsan iyilik yapar, yanında olur, destek verir… Ve bazen en güvendiği ellerden yara alır. Ben de güvenmenin bedelini defalarca ödedim. Kalbimi açtığım, iyi niyetle yaklaştığım bazı insanlar, beni hayal kırıklığına uğrattı. Kimini dost bildim, kimine ailem gibi baktım, kimine kendimden fazla değer verdim. Ama hepsi bir şekilde sırtımı döndüğümde arkamdan iş çevirmeyi tercih etti.

Ne var ki, tüm bunlar beni asla yıkmadı. Hatta tam tersine… Beni daha da güçlendirdi. Yıkılmamı bekleyenlere teşekkür ederim, çünkü onlar farkında olmadan beni hayatta daha dirençli bir insana dönüştürdüler. Artık düşmekten korkmuyorum, çünkü düştüğüm yerden nasıl kalkacağımı çok iyi biliyorum. Hayatta öğrendiğim en önemli şeylerden biri şu oldu: Zorluklar bizi ya yıkar ya da inşa eder. Ben ikinci yolu seçtim; her yara bir ders oldu, her hayal kırıklığı beni daha sağlam adımlarla yürümeye yöneltti.

Bugün, geçmişte canımı yakan insanlara kızgın değilim. Onlar sayesinde daha sağlam bir karakter geliştirdim. Şimdi önüme hangi engel çıkarsa çıksın, onu aşacak güce ve kararlılığa sahibim. Hayat bir sınavdır, ama bu sınavda önemli olan diğerlerinin notu değil, benim kendi vicdanımdan aldığım puandır. Çünkü maskeler düşer, yalanlar unutulur, ama insanın vicdanı hep yanındadır.

Benim için asıl başarı, zenginlik ya da şöhret değil; başımı yastığa koyduğumda iç huzuruyla uyuyabilmektir. Hiç kimseye haksızlık etmedim, kimseye kötü bir söz söylemedim ve hiçbir zaman birinin mutluluğunu kıskanmadım. İnsanlara elimden geldiğince destek oldum, iyilik yaptım, dostluklar kurdum.

Hayat zor, evet. İnsanlar kırıcı, yıpratıcı, hatta bazen acımasız. Ama bu benim yolumdan sapmamı sağlayamaz. Çünkü benim değerlerim sağlam. Ne yaşarsam yaşayayım, kimse beni vicdanımdan ve karakterimden uzaklaştıramaz. Herkesin bir hikâyesi vardır, benimki de bu: Duruşumla, değerlerimle, doğrularımla ve mücadelelerimle…

Son olarak şunu söylemek isterim: Hayatın size ne getirdiği değil, sizin hayata nasıl karşılık verdiğiniz önemlidir. Ben hayatıma, beni ben yapan değerlere sımsıkı tutunarak cevap verdim. Ve bu yüzden her zaman başım dik çok şükür vicdanım rahat.
Benim Hikâyemde bu
______Aynur Kurt